سرکوب وحشیانه مبارزات و مبارزین توسط جمهوری اسلامی محکوم است
مبارزات قهرمانانه در بیش از 100 شهر گوشه ای از خشم خروشان مردم ایران را نسبت به کلیت جمهوری اسلامی نشان داده است. مراکز قدرت و سرکوب ارتجاع ، بانکهایی که به غارت مال مردم پرداخته و مراکز مذهبی که عرصه را بر زندگی مردم تنگ کرده اند به آتش کشیده شدند. مبارزات دلیرانه و شجاعانه جوانان در گوشه و کنار کشور نشان از آن دارد که کاسه صبر مردم دیگر لبریز شده و سرهیچگونه سازشی را با رژیم و سردمداران آن ندارند. دیگر فریب هیچگونه انتخابات کذایی و فریبکارانه را نخواهند خورد، دیگر سرباز جنگ میان جناحهای مرتجع رژیم نخواهند شد. آنها نه تنها گفتند بلکه نشان دادند که ماجرای “اصلاح طلبان” و اصولگرایان” دیگر تمام شده است.
مردم و بخصوص مردم طبقات پایین و متوسط در چند سال اخیر بار شدیدترین بحرانهای اقتصاد ورشکسته و دروداغان جمهوری اسلامی را بدوش کشیده اند. بخصوص در یک دهه گذشته به موقعیت اقتصادی مردم و آخرین شیره های جان شان بنحو وحشیانه ای یورش برده اند. با قطع یارانه (سوبسیدهای) سوخت و نان در دوران احمدی نژاد (به توصیه نهادهای مالی امپریالیستی و به منظور ادغام هر چه بیشتر در شبکه سرمایه امپریالیستی جهانی) در مقابل چندرغاز یارانه نقدی ضربه ای محکم بر استانداردهای زندگی زده شد. آنگاه بالا رفتن قیمت دلار به چهار برابر و تورم ناشی از آن، سپس تحریم های آمریکا و تاثیرات آن بر زندگی مردم در کنار بالارفتن هزینه های نظامی و امنیتی رژیم در رقابت های منطقه ای بحران های شدید اقتصادی رژیم را دامن زده است که بار آن بر دوش مردم نهاده شده است و سفره مردم را خالی تر از همیشه کرده است. بی دلیل نیست که مردم خشمگین و جان به لب رسید به درستی فریاد می زنند که اسلام و جمهوری اسلامی ورشکسته بر کول شان نشسته.
شکی نیست که قدرتهای بزرگ و وابستگان آنها همچون سلطنت طلبان و مجاهدین در تلاشند تا مبارزات مردم را به نفع خود مصادره کنند تا همچون تجربه سال۵۷مبارزات مردم را به جهت هایی که می خواهند یعنی وابستگی و دیکتاتوری از نوعی دیگر بکشانند.
ا
این تنها موقعیت اقتصادی نیست که کارد را به استخوان مردم رسانده و آنان را به مبارزه رادیکال با رژیم واداشته است، مبارزات مردم واکنشی است به بیش از چهل سال حکومت ننگین همراه با خفقان حکومتی، سرکوب، ستم و استثمار علیه زحمتکشان، زنان، اقلیت های ملی و مذهبی، زندانی و شکنجه و اعدام یک نسل کامل از مبارزین و انقلابیون، و اعمال خفقان سیاسی و مذهبی بر توده های مردم. اگر در خیزش و جنبش رادیکال سال ۹۶ توده های معترض کل رژیم را نشانه رفتند و شعارهای مرگ بر دیکتاتور و مرگ بر خامنه ای را فریاد زدند اینبار دیگر به شعار بسنده نکردند و مبارزات خود را تهاجمی به پیش بردند به مراکز قدرت و نماد های رژیم حمله بردند و با نیروهای سرکوبگر و مزدوران رژیم تن به تن به مبارزه پرداختند. اینک رژیم نه تنها آخرین قطره های مشروعیت خود را از دست داده است بلکه در چهل سال عمر ننگینش هیچگاه تا این حد ایزوله و منفرد نشده بود. رژیم تنها و تنها با اتکا به نیروی سرکوب خود، وحشیانه تر از هر زمانی تلاش دارد که مبارزات شجاعانه مردمی که با دست خالی اما با دلی پر از خشم و کین وحشتی بی مانند در دل سردمداران بوجود آورده است دیوانه وار سرکوب کند.
تا کنون صدها نفر از جوانان برای حق توده های مردم در این راه جان باخته اند، هزاران نفر زخمی و یا دستگیر شده اند و زندان و شکنجه های وحشیانه آنان و خانواده هایشان را تهدید می کند.
رژیم ممکن است با زور تفنگ و اسلحه و با قدرت دستگاه سرکوبشان، با زندان و شکنجه مبارزات توده های جان به لب رسیده مردم را موقتا متوقف کنند ، همانگونه که در سال 96 چنین کرد، اما آتشی که روشن شده است قصد خاموشی ندارد و دیر یا زود دوباره شعله ور خواهد شد. از هیچ تلاشی برای افشای رژیم مرتجع جمهوری اسلامی و جنایت هایش دریغ نکنیم و از مبارزات مردم برای سرنگونی جمهوری اسلامی تا به آخرحمایت کنیم.
مبارزه برای جهانی بدون مرز ( افغانستان – ایران)
٢۱ نوامبر ٢۰۱۹
Web site: www.ri-awwb.org
email.awwb.pm@gmail.com