در دفاع از خیزش بپاخاسته مردم ایران

مردم جهان  دیدند که  چگونه عکس های خامنه ای رهبر نظام ننگین و ظالمانه جمهوری اسلامی در میان آتش خشم مردم عاصی می سوزد. چگونه  شعله های خشم مردم، مظاهر رژیم حاکم  و نمادهای جمهوری اسلامی همچون دفاتر امام جمعه ها، ساختمان های دولتی و حتی مساجد و امامزاده  ها را به آتش کشانده اند و نه تنها قلب نظام بلکه ستون های ایدئولوژی آن را نیز در میان آتش به خاکستر تبدیل می کند.

در دفاع از خیزش بپاخاسته مردم ایران

آتش خشم مبارزات مردم ایران که از روز ۷ دی ماه در مشهد و چند شهر دیگر آغاز شد، بسرعت سراسر کشور را در نوردید. سرعت و گستردگی این مبارزاتنیروها وجناحهای مرتجع جمهوری اسلامی را بشدت غافلگیر کرد.اگر چه این خیزش خشمگین ادامه مبارزات حق طلبانه ای است که در چند سال اخیر در اقصی نقاط ایران شکل گرفته و اینک به کیفیتی نوینی جهش کرده است.

اعتراضات مردم در فاصله کوتاهی، نه تنها از مرز مطالبات صنفی و اقتصادی عبور کرد و سیاسی ترین شعارها را پیش گذاشت بلکه تکلیف خود را با رژیم جمهوری اسلامی و گردانندگان آن هم روشن ساخت. از همان روز های اول شعار ” اسلامو پله کردین مردمو ذله کردین” ، “مرگ بر خامنه ای” ، “مرگ بر دیکتاتور ” و ” مرگ بر جمهوری اسلامی” در خیابان های شهرهای کوچک و بزرگ کشور طنین افکن شد. مردم جهان  دیدند که  چگونه عکس های خامنه ای رهبر نظام ننگین و ظالمانه جمهوری اسلامی در میان آتش خشم مردم عاصی می سوزد. چگونه  شعله های خشم مردم، مظاهر رژیم حاکم  و نمادهای جمهوری اسلامی همچون دفاتر امام جمعه ها، ساختمان های دولتی و حتی مساجد و امامزاده  ها را به آتش کشانده اند و نه تنها قلب نظام بلکه ستون های ایدئولوژی آن را نیز در میان آتش به خاکستر تبدیل می کند.

مردمبخصوص جوانان عاصی از هر قشر و مشخصا زحمتکشان به  صحنه  آمده اندو آتشی به پا کرده اند که شعله هایش همچنان زبانه می کشد.رژیم جمهوری اسلامی  آخرین تتمه های مشروعیت خود را که با فریب و نیرنگ و استفاده از دین و مذهب و بسرقت بردن انقلاب مردم بدست آورده بود برای همیشه از دست داده است و با بزرگترین خطر طول عمرش یعنی بود و یا نبود خود، روبرو شده است.

از قبل هم مشخص بود که شورش های معیشتی و ورود جان به لب رسیده ها به خیابان تمام جناحین رژیم به ویژه “اصلاح طلبان” و “اعتدالگرایان” را دست پاچه خواهد کرد. حتی اعوان و انصار سبزپوش ایشان در خارج از کشور، با لابی گسترده با امپریالیستها، نیز دست بکار شده و در همراهی با انصار قلم و چماق به دستِ داخل کشور، بسیج شده اند. اگر بسیجی ها، نیروی انتظامی و پلیس ضدشورش رژیم مردم را در خیابان ها می زند و به تیر می بندد، فضای اینترنتی تماما توسط ریزه خوارانِ اصلاح طلب،‌ اعتدالی و سبزالهی قرق شده است. جعل اخبار، برجسته کردنِ عناوینی که اصلا ربطی به خیزش فعلی ندارد مانند “سکوت و آرامش” و همراه با رسانه های رژیم، معترضان را “اغتشاش گر و آشوب طلب” خواندن رسالتی بود که اصلاح طلبان و الیت های داخل و خارج آن ها در همزبانی با سران اصلی رژیم در این دوره تاریخی برای خود رقم زدند. این یعنی تمام ظرفیتِ یک نیروی سیاسی سازشکار و ورشکسته!این ها همه بیانی است از شعاری که توسط دانشجویان در دانشگاه داده شد، ” اصلاح طلب، اصول گرا، دیگه تمومه ماجرا”. دیگر حنای اصلاح طلبان حکومتی و غیر حکومتی که تلاش می کنند نظام جمهوری اسلامی را از آتش خشم برهانند، رنگی ندارد، و ورشکستگی آنها بیش از پیش برای مردم روشن شده است.

هم زمان با اوج گیری اعتراضات و باور توده ها به قدرت خود، امپریالیستها و نیروهای سیاسی وابسته به آن ها نیز به تکاپو افتاده اند. دولت آمریکا وسخنگویان فاشیست آن همچون ترامپ، که تاریخچه جنایاتشان در ایران و منطقه و جهان روشن است و تا همین چند روز قبل مردم ایران را علنا تروریست بشمار می آوردند و البته همچنان بحساب می آورند، ناگهان به فکر “حمایت” از مبارزات مردم افتاده اند و این “حمایت” ها  با آب و تاب  توسط رسانه های امپریالیستی نیروهای سیاسی پرو امپریالیستی ( مانند سلطنت طلبان و مجاهدین)  تکرار می شود.  دولتها ی اروپایی نیز که امیدوار بودند از طریق برجام و قدرت گیری “اصلاح طلبان” و “معتدلیون”  داخل حکومت  نفوذ خود در سیاست و اقتصاد ایران را تشدید کنند، از اوضاع بهت زده شده اند و نظاره گر تحولات هستند تا در صورت اوج گیری بیشتر مبارزات رنگ عوض کنند.

در عین حال نیروهای سیاسی که هم امتحان خود را پس داده اند و یا در وابستگی به نظام های امپریالیستی در صدند تا بر مردم حکومت کنند به تکاپو افتاده اند تا بر این مبارزات وجهت آن تاثیر بگذارندو در خدمت به منافع امپریالیسم جهانی همان نظام جمهوری اسلامی را با نام دیگری و در شکل دیگری ادامه دهند. برنامه اقتصادی این نیروها اتکاء به نظام امپریالیستی است یعنی در همان مسیری  که جمهوری اسلامی قرار گرفته است. از نظر سیاسی و منطقه ای نیز شرکت در جنگهای نیابتی در جهت گیری با این و یا آن قدرت جهانی خواهد بود، این نیروها از قبل مواضع خود را اعلام کرده اند.

در فاصله کمتر از یک هفته موج زندگی در ایران به راه افتاده است و مردم با روحیه همبستگی به خیابان آمده اند. سناریوهای مختلفی در رابطه با شروع این خیزش، تاثیرگذاری برخی نیروهای پرو امپریالیست و حتی جناحی از رژیم به گوش می رسد، سران رژیم از خامنه ای، روحانی، دادستان ها، روسای قوای مختلف، فرماندهان سپاه همراه با شیخ اصلاحات –خاتمی- حجت را بر توده های معترض تمام و آنها را تهدید به حذف کرده اند، و این خیزش مردمی را به عوامل بیگانه منتسب می کنند. اما یک نکته کلیدی در میان است. این خیزش از کنترل این و آن جناح خارج شده است و نیروهای پروامپریالیست علیرغم تلاششان قادر نبوده اند نفوذ و یا تاثیر موثری در آن داشته باشند. این خیزش تا به امروز خصلت خودبخودی مبارزات توده ای را حفظ کرده است و  شورش مردم ستم کش است. مبارزات مردم سیر تکاملی خود را از اعتراض به مساله نان با سرعت زیادی به سمت موضع گیری سیاسی بر علیه تمامیت رژیم جمهوری اسلامی  طی کرده است. ایجاد نطفه های سازماندهی توده ای در چنین خیزش هایی یکی از خروجی های اصلی آن خواهد بود، نیروهای سیاسی و طبقاتی مختلف پایه های خود را بهتر و بیشتر خواهند یافت. با موج سرکوبِ فیزیکی و ایدئولوژیک رژیم و متحدانش و عدم وجود مبارزات سازمان یافته، رژیم هم اکنون در تلاش است تا هم از طریق فریب و نیرنگ و هم از طریق سرکوب وحشیانه و ایجاد رعب و وحشت به این مبارزات حداقل در این مقطع پایان دهد. به همین جهت  موضوعی که اهمیت دارد و باید بر آن پافشاری کرد “سرنگونی تمامیت نظامجمهوری اسلامی ” است. این مساله ایست که باید تبلیغ شود و بر پایه آن مبارزات آتی را سازمان داد. وقتی آگاهی خودبخودی توده ها سیاسی شده است و صف خود را از دشمن جدا کرده اند، نقطه جهش قدرتمندی برای تغییراتِ آتی فراهم آمده است. این یعنی زمینه ای برای ساخت یک جامعه آلترناتیو!

ما نیز همراه با انرژی این خیزش توده ای، فریاد رسای مردم را تکرار خواهیم کرد و خواب آسوده را از چشم اربابان زر و زور می ربائیم. مهاجرین و پناهجویان در گذشته نقش مهم و فعالی را در انقلاب و مبارزات کشورهای خود داشته اند و علیرغم دور بودن از نظر جغرافیایی اما همواره بخش جدایی ناپذیر از آن بوده اند. این برهه زمان نیز از ما میطلبد  که خود را هر چه بیشتر در این مبارزات غرق کنیم، متشکل شویم و با تمام وجود از خیزش به پا خاسته مردم ایران و ادامه آن حمایت کنیم. ادامه مبارزات مردم و حمایت همه جانبه  توده های مردم در سراسر کشور و حمایت های مردمی از سراسر دنیا می تواند تاثیر مهمیدر قدرت و شکل گیری نیروهای سیاسی انقلابی باشد.