سیستم امپریالیستی، مهاجران و فاجعه ی بردگی مدرن
بنا به خبرهای گزارش شده توسط رسانه های غربی به نقل از سازمانهای پناهندگی ومدافع کارگران، در سال ۲۰۱۶ حدود ۴۰ میلیون نفر در جهان برده ی مدرن بوده اند. که سه چهارم آنها را زنان ودختران جوان تشکیل می داده اند. بیشترین آنها از کشور های افریقای بوده اند. ازین برده ها در کارخانه ها، مزارع ، معادن وبخش ساختمانی بی رحمانه کارکشیده شده و آنها از تمام حقوق انسانی وشهروندی محروم بوده اند. در این گزارش آمده است که بیشتر این زنان قربانی تجارت سکس و برده جنسی بوده اند و دراین مدت حدود ۱۵ میلیون نفر آنها به ازدواج مجبور شده اند تا برده بدنیا آورند وبه تعداد برده ها بیافزایند. اما واقعیت به مراتب دردناکتر و وحشتناکتراز این نوع گزارشاتی است که توسط رسانه های دنیای “متمدن”، انتشار می یابد.
امروز مردمان کشورهای افریقا، آسیا و امریکای لاتین در اثرفشار جهانی سازی اقتصاد بیشتر از پیش به سوی فقر وبی چیزی رانده شده اند. منابع زیر زمینی و محصولات وفرآورده های زراعتی و صنعتی این کشورها و حتی زمینهای آن ها توسط شرکت های انحصاری و چند ملیتی در چارچوب سازمان تجارت جهانی، بانک جهانی و صندوق بین المللی پول بقیه سازمانهای اقتصادی و مالی سیستم امپریالیستی به انحصار درآمده و یا حتی غصب شده اند. کشورهای امپریالیستی همچنین توسط این شرکتها به محلی برای وارد کردن سرمایه و کالا هایی شده است که نه تنها به فوق استثمار توده های مردم این کشورها و فوق سود برای شرکتهای چند ملیتی انجامیده است بلکه از این طریق این کشورها را در شبکه اقتصاد جهانی ادغام و تابع آن می کند. به گونه ای که این کشورها نه تنها از لحاظ اقتصادی بلکه از طریق سیاسی نیز باید تابع و فرمانبردار باندهای امپریالیستی باشند.
این وضعیت فقر و تباهی وخشونت روز افزون را درین کشورها گسترش داده است.
این وضعیت اسفبار همچنان منجر به بیکاری وبی سرنوشتی جوانان شده است. جوانانی که با اندک درآمد امکان تحصیل وآموزش حرفه ای را بدست آورده اند، بیکار و در انتظار آینده ای نامعلوم، بسر می برند.
این موقعیت فاجعه محیط زیستی و آلوده گی آب وهوا و عدم دسترسی به دوا و غذا ، سوء تغذی ومریضی های مزمن را بیشترو گسترده تر نموده است. گستردگی فقر، جهانی شده است وگرسنگی بزرگترین خطر برای سلامتی بشریت بشمار می رود. آماری که سازمانها و موسسات حامی حقوق بشردر مورد شدت فقر انتشار می دهند، باورنکردنی، وحشت آور وتکان دهنده است.
در نتیجه تنها جنگ های وحشیانه و مخربی که توسط امپریالیستها و وابستگان منطقه ای شان برافروخته می شوند عامل مهاجرت مردم بی دفاع نیستند، اگر چه یک عامل فوق العاده مهمی است. ایجاد و گستردگی وضعیت نابسامان اقتصادی توسط کارکرد سیستم امپریالیستی، مهاجرت توده های مردم از محل زندگی خود به منطقه ای دیگر در درون کشور و یا کشورهای مجاور را نیز باعث شده است و همچنین به مهاجرت وسیع به کشورهای پیشرفته و بخصوص سیل آسا در چند سال گذشته دامن زده است.
علیرغم محدودیت های فاشیستی توسط کشورهای اروپایی و آمریکای شمالی، جوانان کشورهای فقیر سفرمرگ بار به سوی این کشورها را به مرگ تدریجی ترجیح داده و دل بدریا می زنند تا ادامه ی زندگی خود وخانواده های شان را تامین و ممکن نمایند. اکثریت این جوانان در بیابانهای خشک وسوزان افریقا جان می دهند ویا نصیب خفاشان آدم ربا در لیبی گردیده و دربازار های برده فروشی نه خیلی مدرن لیبی، بفروش می رسند. دریای مدیترانه قبرستان اکثر بازماندگان این مسافران بی توشه است که روزانه بطور متوسط دهها نفر را بی رحمانه می بلعد.
سردمدارن کشورهای اروپایی که دم از دموکراسی وآزادی انسان وحاکمیت انسانیت و رفاه اجتماعی به بشریت می زنند وبرای استقرار وتحکیم «دموکراسی» و« آزادی مدنی» گلو پاره می کنند، کمک به پناهجویان را کمک به قاچاقچیان انسان تلقی کرده ومانع پیاده شدن و ورود این انسانهای ناتوان، رنجورومریض و بیدفاع به کشورهای شان می شوند وبه این ترتیب عملا دست به کشتار وقتل عام این انسانهای بی دفاع، می زنند.
بنا به گزارش سازمان مهاجرت که در ویب سایت دویچوله بازتاب یافته است :« در جریان بحران مهاجرت از خاورمیانه و آسیای جنوبی به اروپا که از اوایل سال ۲۰۱۵ آغاز شد، انسان های زیادی در مسیر راه جان باختند. بیشترین مهاجران در مسیر مهاجرت در دریای خروشان اژه غرق شدند. به تازگی سازمان ملل متحد گزارش داده که تنها از آغاز امسال پنج هزار انسان در مسیر مهاجرت ها در نقاط مختلف جان باخته اند.»
اردوگاههای که درطی سالهای گذشته درکشورهای لیبی و ترکیه توسط اتحادیه ی اروپا بر پا گردیده اروپا را به اهداف اش در جلوگیری از ورود پناهجویان، نزدیک تر نموده است. ازین اردوگاها تجارت سازمانیافته ی برده داری مدرن و استفاده جویی و آزارجنسی زنان وکودکان و تجارت سکس برنامه ریزی واجرا می شود. دختران جوان سوریایی که از اثر فشار به ترکیه پناه آورده اند به خاطر سیر نمودن شکم شان در بدل مبلغ ناچیزی توسط پیر مردان از کشورهای عربستان و عمارات متحده مچاله شده وسپس به تن فروشی، رانده می شوند. برای آنهایی که هزینه ی ادامه ی سفر را دارند، ورود به اروپا، سخترونگران کننده تر شده است.
سران کشورهای اروپایی درهمدستی با برده فروشان لیبی وترکیه همواره تلاش می کنند تا با دادن پول وامکانات ووسایل جلو سیل مهاجران به اروپا را بگیرند. در توافقی که چند روز پیش بین لیبی وایتالیا بعمل آمد قرار است ایتالیا کشتی وتجهیزات بیشتر در اختیار گارد ساحلی لیبی قرار دهد تا مانع ورود مهاجران افریقایی به اروپا گردد.
ترکیه سالانه میلیون ها دالر را از اتحادیه ی اروپا دریافت می کند تا مانع ورود مهاجران سوریایی، ایرانی ، افغانستانی به اروپا گردد. وبرای اخراج و باز گرداندن آنها به کشور های مبدا برنامه ریزی نماید.
شرایط زندگی برای پناهجویان دراردوگاههای یونان وایتالیا عمدا سختر وخشونت بارتر شده است. سران دیگر کشور های اروپایی نیز برنامه های جلوگیری و اخراج پناهنده های رد شده را در سر می پرورانند.
ایالت بایرن آلمان روز سه شنبه گذشته پولیس ویژه ی رابرای محافظت وکنترول مرز ، ایجاد کرد. این پولیس وظیفه دارد تا پناهجویان بی دفاع را شناسایی و از ورود آنها به کشور جلو گیری نماید.
وزیر داخله آلمان طرح ها وبرنامه های خاص خود را دارد. بر مبنای این طرح ها پناهنده های رد شده باید به کشور مبدا بازگردانده شوند وآنهایی که هنوز در حال بلاتکلیفی بسر می برند باید غذای پخته ویا کوپن دریافت نمایند. بر مبنای همین طرحهای فاشیستی بود که روز سه شنبه ٣جولای باز هم ٦٩نفر از افغانستانی ها از طریق میدان هوایی مونشن بی شرمانه به کشور جنگ زده افغانستان که توسط جنگ میان ارتجاعیون به وحشتکده ای برای مردم عادی مبدل شده است اخراج شدند.
این واقعیت دنیایی است که سیستم امپریالیستی و مرزهایش برای مردم دنیا ساخته اند. آیا مردم دنیا خواهند توانست از این بیکاری، فقر و فلاکت و نا برابری در ابعادی چنین گسترده رها شوند؟ سیستم امپریالیستی و امپریالیستها نه تنها مسئول تولید و بازتولید چنین شرایطی هستند بلکه ادامه زندگی و تنفس آنها در چنین شرایطی ممکن است. رهایی از این شرایط با وجود سیستم امپریالیستی غیر ممکن است. مبارزه برای جهانی بدون مرز و جهانی بدون سیستم امپریالیستی بخش جدایی ناپذیر مبارزه برای رهایی بشریت از شرایط غیر قابل تحمل کنونی است.