یورش خشونت بار پلیس آلمان به اردوگاه آوارگان را قاطعانه محکوم می نمائیم

سحرگاه روز پنجشنبه ۳ ماه می صدها تن از نیروهای ویژه پولیس شامل نیروهای «واکنش سریع» وپولیس «ضد شورش» به اردوگاه آوارگان شهرک الوانگن در ایالت بادن ـ وورتمبرگ آلمان هجوم آوردند . بنا به گفته ی فرمانده پولیس منطقه سه روز پیش ۱۵۰ پناهجوی ساکن این کمپ پنجصد نفره به حمایت از”یوسف او” جوان ۲۳ ساله اهل توگو برخواسته ومانع دستگیری اش توسط پولیس شدند. آنشب پولیس بدون سروصدا، به قرار گاه اش بازگشت.

حمله ی برنامه ریزی شده ی ناگهانی پولیس در روزپنجشنبه که خوابگاه پناهنده ها را به لرزه آورد و آنها را به شدت سراسیمه ونگران نمود در تلافی این حمایت جمعی پناهجویان از یوسف او بود. پناهجویان با دیدن این دیو ها سراسیمه شده وخود را از کلکین های ساختمان به پائین انداختند. سروصدای حمله وگریز، بگیر وبه بند و فریاد، فضا راپر کرده بود. پناهجویان این اردوگاه عمدتا از کشور‌های آفریقایی، توگو، نیجریه، گینه و کامرون هستند.

توگو یک کشور افریقایی فقیر است که مانند دیگر کشورهای افریقایی توسط استعمارگران اروپایی طی قرون متمادی دست به دست شده وبه زیر خط فقر، رانده شده اند.

پناهجویان این کشورها به خاطر غلبه بر گرسنگی تن به سفر وحشتزا داده و هزاران کیلومتر راه های صحب العبور، دشت ها وبیابانهای برهوت وسوزان اتیوپیا وتله ها ودامهای کشور لیبی را پشت سر گذاشته و از دریای مدیترانه وموانع مرگزای اروپا جان سالم بدربرده تا به کشور به اصطلاح رویاها برسند. آنها ازدید قدرتمندان دنیای غرب مجرم اند چون سیاه پوست اند ، هرجا که جرمی صورت گیرد ویا کسی صدمه بیند همه ی نگاه ها بسوی آنها است.

درین حادثه غم انگیز، چندین تن از پناهجویان مجروح ودهها تن دستگیر وزندانی شدند.

فرمانده پولیس درابتدا در برابر خبرنگاران سکوت کرده و از دادن اطلاعات پیرامون چگونگی مسئله چیزی نگفت؛ اما یک روز بعد اعلام کرد که ازین اردوگاه مواد مخدربدست آورده اند. احتمال می رود که دولت آلمان توزیع ومصرف مواد مخدر را بهانه قرار داده تا تمام پناهجویان این کمپ را تحت تعقیب قرار داده و درنهایت از آلمان، اخراج نماید. و به این ترتیب تمام پناهجویان مقیم آلمان پیوسته تهدید از جانب پلیس را احساس کنند. مقامات دولتی و نیروهای ضد خارجی وارد میدان شدند تا از این خشونت دولتی علیه پناهجویان دفاع کنند و آنها را مجرم معرفی کنند.

برنارد وبر یک مقام ارشد پولیس در اعلامیه ای گفت که حاکمیت قانون نباید به وسیله آشوب گروهی از مردم خشمگین آسیب ببیند. آلیس ویدل از حزب راستگرای “بدیل برای آلمان” در مورد این رویداد گفت: «حاکمیت قانون به وسیله این “مهمانان” زیر پا شد. این تازه شروع اش می باشد».

هورست زیهوفر وزیر داخله آلمان گفت با تمام قدرت از اخراج این مهاجران پشتیبانی می کند و افزود این عملیات باید با تمام شدت پیش برود: «این واقعه یک برخورد با افرادسرکش از قانون بود، زیرا به هیچ نحوی قانون مهمان نوازی نباید زیر پا گذاشته شود”

آرمین شوستر، سیاستمدار حزب دمکرات ‌مسیحی آلمان در واکنش به این رویداد خواستار شدت عمل بیشتر نیروهای امنیتی شده است. او به “فوکوس آنلاین” گفته است: «در کشور مبتنی بر حاکمیت قانون ما خطوط قرمز روشنی وجود دارد که تقریبا هر روزه توسط پناهجویان عامدانه نقض می‌شود.»

نظام سرمایداری خودغرق در فساد است. انتقال وپخش مواد مخدر، تجارت سکس ودیگر اعمال ضد انسانی توسط نظام و نیروهای پلیس نادیده گرفته می شود و توسط لایه هایی ازین نظام بصورت مستقیم و یا غیر مستقیم مورد حمایت قرار می گیرد. این در حالی است که بنابه داده های اداره فدرال مبارزه با جرایم جنایی در سال گذشته حدود ۳۰۰ هزار مورد عمل خلاف به ثبت رسیده که تنها یک مورد آن رایک مرد مهاجر انجام داده وزندانی شده است. باید توجه شود که در مورد خارجیان شکایت ها بیشتر بازتاب می یابد. وبیشتر خارجی ها بخاطر ترس از اخراج تن به کار های شاق داده واز کارهای خلاف وخلاف کارها فاصله می گیرند. و این از اهداف این چنین نظامی استثماری است که پناهجویان را بیشتر مورد استثمار قرار دهند.

دولت آلمان که در ابتدا و در شرایطی که به نیروی مهاجرین احتیاج داشت به مهاجرین روی خوش نشان داد، بعد از آن کاملا چهره عوض نمود و دهها هزار تن از پناهجویان را به بهانه های مختلف طی چند سال اخیر از آلمان اخراج کرده است.

این دولت همچنان به کمک کشورهای دیگر اروپایی ترفند های مختلفی را برای جلوگیری از ورود پناهجویان بیشتر به آلمان بکار بست. براساس توافق نامه های که با کشورهای لیبی، ترکیه، یونان وایتالیا بعمل آورد کمربندهای حفاظتی را درین کشورها ایجاد کرد که بر اساس آنها دست دولت های لیبی وترکیه درتحت فشار قرار دادن زندانی کردن، شکنجه وتجاوز به پناجویان و آوارگان باز گذاشته شد. آدم ربایان لیبی درتمام راهها ومسیرهای عبور مهاجران آفریقایی کمین نموده اند.

دستگیری ، تجاوز وفروش این پناهنده ها توسط این باندها کاریست که در همآهنگی بادولت لیبی وحمایت اتحادیه اروپا بخصوص کشور آلمان، صورت می گیرد.

برمبنای توافقنامه ی که دولت آلمان در سال ۲۰۱۶ با دولت افغانستان امضاء کردقرار بود تمام پناهجویانی که درخواست پناهندگی آنها ردشده است به افغانستان بازگردانده شوند. اما اعتراض ها ومخالفت های همیشگی وسرتاسری افغانستانی ها ونیروهای مدافع حقوق بشر و بسیاری از مردم مترقی آلمان مانع از عملی شدن این توافق گردید. دولت آلمان تنها موفق به اخراج عده ی از آنها شد. مقامات آلمانی همواره تلاش دارند تا به بهانه «مجرم » دانستن پناهنده ها را اخراج نمایند، وزارت کشور آلمان تصمیم گرفته که ۴۰ مرکز برای بازگرداندن این پناهجویان دایر کند. نام این مراکز “آنکر” (Anker) خواهد بود که اختصاری است از سه لغت آلمانی “ورود، تصمیم، بازگرداندن.” که به مسئولیتشان بر عهده ایالت‌های مربوطه می باشد. طرح‌های قبلی که مسئولیت مراکز بازگرداندن پناهجویان غیر رسمی به عهده دولت فدرال بود، به کنار گذاشته خواهد شد.

امپریالیست ها به بهانه دفاع از حقوق بشر، حفظ وحمایت از انسانهای بیدفاع دست به حملات تهاجمی می زنند وصدها بمب وراکت را بکارمی برند. آنها میلیارد دالر رابرای این حملات هزینه می کنند که در اثر آن هزاران نفر آواره وخانه بدوش می گردد، امابرای جلوگیری از ورود این خانه بدوشان به حریم اروپا دریای مدیترانه را به گورستان آنها، تبدیل می نمایند

یکی از مهمترین عوامل به وجود آمدن پناهندگان وجود خود امپریالیستها و جنگهای امپریالیستی هستند که برای بدست آوردن سود وفوق سودها و سلطه بر جهان، کره زمین و ساکنان ا آن را بسوی نابودی می برند. بنابراین اولین قدم برای توقف سیل مهاجرت ها قطع تجاوز وتهاجم ومداخلات نظامی ، قطع غارت وچپاول کشورها ومردمان آنها توسط امپریالیستها ست و در آخرین تحلیل از بین رفتن دونیروی مخرب وماجرا جوی پوسیده ، که زندگی را بر مردم دنیا به جهنم تبدیل کرده اند.