گزارشی از شرکت در تظاهرات علیه کنفرانس امنیتی مونشن(مونیخ) و شرکت اشرف غنی

روزشنبه ۱۷ فبروری مردم در شهر های مونشن (مونیخ)، هامبورگ وفرانکفورت آلمان شاهد گردهم آیی وتظاهرات و اعتراضات مهاجرین و پناهندگان افغانی و دیگر نیروهای مترقی در آلمان بودند. انگیزه اصلی این تظاهرات ها در این شهرها در ضدیت با کنفرانس امنیتی مونشن و شرکت اشرف غنی در آن بود. همانگونه که رسانه های مختلف در این مورد گزارش دادند کنفرانس سالانه امنیتی مونشن که هر ساله از طرف کشورهای امپریالیستی برگزار می شود، این سال نیز در ۱۷ فبروری به شکل هر ساله با میزبانی دولت آلمان برگزار شد.

ما در تظاهراتی که در شهر فرانکفورت برگزار شد همراه با بنر خود شرکت کردیم . ما پلاکاردهایی را که بر روی آن سیاست های ضد پناهجویی کشورهای غربی از جمله شرایط غیر انسانی زنان پناهجو و یا اخراج پناهجویان از آلمان را افشا می کرد، با خود حمل می کردیم. از آغاز گردهم آیی رفقای ما به پخش اعلامیه های سازمان پرداختند.

منظور از این کنفرانس امنیتی در واقع کنترول جهان توسط کشورهای امپریالیستی از طریق سیاسی و اعمال قدرت نظامی است. در حقیقت کسانی می خواهند امنیت جهان را تامین کنند که مسئولیت به هم زدن امنیت در جهان و بخصوص در مناطق بحرانی جهان مثل خاورمیانه و آسیای میانه را به گردن دارند. بی ثباتی افغانستان در طول چهار دهه گذشته نتیجه دخالت های همین نیروهای امپریالیستی است. به نوشته ی ویب سایت دویچه وله ۴۰۰ تن از فعالین سیاسی وکارشناسان امورنظامی مسوده این کنفرانس را از چند روزپیش تهیه نموده بودند که همان هدف چگونگی کنترول سیاسی ونظامی جهان توسط کشورهای امپریالیستی را در خود دارد.

امپریالیستها هر بار تحت عنوان ایجاد امنیت به مداخله و اشغالگری در افغانستان پرداخته اند اما هر بار اوضاع را وخیمتر از قبل گردانده اند. اینک اوضاع به جایی رسیده است که امپریالیستها از کنترول نیروهای بنیادگرایی که توسط کمک های مالی و نظامی خودشان بوجود آمده اند،عاجز شده اند. به همین دلیل افغانستان یکی از مناطق مورد بحث این کنفرانس امنیتی بود و به همین منظور در کنفرانس این سال اشرف غنی نیز دعوت شده بود تا به سخنرانی بپردازد.

نیروها و سازمانهای مختلفی در این تظاهرات شرکت کردند که همگی بر اوضاع وخیم امنیتی افغانستان که هر روزه بیش از پیش رو به وخامت می گذارد و همچنین بر عدم کفایت دولت کنونی افغانستان برای کنترول و تامین جان مردم نیز تاکید داشتند. شرکت کنندگان نیز از اوضاع نابسامان اقتصادی ، فقر و گرسنگی، بیکاری و بی آینده گی جوانان اشاره داشتند و به همین دلیل خواستار آن بودند که اخراج و رد کردن تقاضای پناهندگی افغانها توسط دولت آلمان متوقف گردد. اما این تاکیدات و خواسته مشترک به معنی آن نبود که ریشه های این اوضاع نابسامان و یا اهداف و راه حل آنرا همه یکسان می دیدند.

در اعلامیه ای که توسط سازماندهندگان این تظاهرات پخش شد، مشکل را به عناصری از حکومت کنونی و یا اشکالاتی در قانون اساسی افغانستان خلاصه می کردند و به همین دلیل برکناری عبدالله عبدالله و اشرف غنی و تغییراتی در قانون اساسی را خواستار بودند. در حالیکه موضوع عناصر نیست و حتی فراتر از آن موضوع تنها حکومت و دولت افغانستان هم نیست. موضوع مداخلات امپریالیستها در اوضاع افغانستان و جهان درخدمت منافع جهانی آنهاست. به همین دلیل آنها تنها در اعتراض به شرکت اشرف غنی در این تظاهرات شرکت می کردند. ما نه تنها در اعتراض به شرکت اشرف غنی بلکه در اعتراض به دخالتهای کشورهای امپریالیستی در افغانستان و منطقه بود که در این تظاهرات شرکت کردیم.

ما اهداف و نظرات خود را در این اعلامیه مان بیان نمودیم. اما این نظرات ما به مزاج گردانندگان برنامه خوش نیامد و عده ای و عناصری از آنها تلاش کردند تا پلاکارد ها و بنر های سازمان ما را جمع آوری کنند و حرکت ما را متوقف سازند. اما ما و رفقایمان در مبارزه و اهدافمان محکمتر از آن بودیم که در مقابل این حرکت عقب مانده و مرتجعانه عقب بنشینیم و با ایستادگی و همبستگی رفقا و هواخواهان سازمان مانع عملی شدن پلان تفرقه افکنانه آنها شدیم.

شرکت کنندگان تظاهرات که از جاهای مختلف بوده وبه دفاع از پناهجویان می پرداختند از اعلامیه های ما استقبال گرم نموده و بنر وشعار های ما را داوطلبانه حمل نموده و در پخش اعلامیه ها ما را همراهی کردند.

شعار هایی که در جریان راهپیمایی سر داده می شد جنبه ی اعتراضی نسبت به سران حکومت افغانستان را داشت. عده ای از نیروها شعار همبستگی بین المللی را سر می دادند. شعارهای باعث جلب بسیاری به تظاهرات شد، مثلا یک دختر جوان الجزیره ای در ابتدای راهپیمایی به جمع ما نزدیک شده بود پرسید : تظاهرات برای چه است. آیا من هم در آن شرکت نموده می توانم ؟ اعلامیه ی سازمان به زبان انگلیسی را به او داده و از جهانی بودن حرکت سازمان ما گفتیم . او هم با علاقه مندی به جمع ما پیوست . تظاهرات تا حوالی ساعت 4 بعداز ظهر ادامه داشت و در همین زمان هاوپت واخه ی فرانکفورت خاتمه یافت.