اظهار نظر های راسیستی و ضد مهاجرین از طرف اعضای حزب کارگر انگلستان
اخیرا برخی اختلافات در درون حزب کارگر انگلستان بر سر مسایل مهاجرین و پناهجویان بالا گرفته است. کاروین جونز ، وزیر اول ولز که از حزب کارگر است و به مثابه قدرتمندترین عضو حزب کارگر در دولت کنونی انگلستان از آن نام برده می شود، مواضع جرمی کوربین رهبر حزب کارگر و موضع رسمی حزب کارگر را مورد انتقاد قرار داده است. و موضوع مهاجرین و پناهجویان را نتیجه ” رفت و آمد آزاد” میان بریتانیا و اتحادیه اروپا می داند. جرمی کوربین و کابینه موازی او از رفت و آمد آزاد با اتحادیه اروپا حمایت می کند، این عضو بالا مرتبه حزب کارگر اخیرا در مصاحبه ای مطرح کرده است که اگر حزب کارگرسیاست رفت و آمد آزاد میان انگلستان و اتحادیه اروپا و همچنین ورود مهاجرین را سفت و سخت تر نکند حزب کارگر تعداد بیشتری از پایه های خود را که بخصوص در شمال انگلستان که سنتا در آن پایه داشته است را از دست خواهد داد و به حزب “یو کیپ” ( حزب استقلال بریتانیا) خواهند پیوست.
بدنبال آن چند تن از نمایندگان مجلس عضو حزب کارگر از جمله اندی برنهام که کاندید رهبری حزب کارگر در انتخابات سال ۲۰۱۵ حزب کارگر بود، اظهار نظر کرده اند که حزب کارگر باید مواضع سفت و سخت تری را علیه مهاجرین اتخاذ کنند.
برنهام در مجلس گفت که رفت و آمد آزاد ” یکپارچگی مجامع و امنیت خیابان های ما را به هم خواهد زد.” موضوع اصلی در اینجا این نیست که در درون حزب کارگر مخالفت بر سر چه چیز است. بلکه مهم آنست که مواضع حاکمین و سیاستمداران انگلیسی بطور روز افزونی راسیستی تر می گردد. احزابی که زمانی خود را نماینده کارگران و به اصطلاح جناح چپ می دانستند و یا لااقل خود را مخالف سیاستهای راست و افراطی می دانستند، راستترین مواضع را در قبال پناهندگان اتخاذ می کنند.
اما موضوع به اینجا خاتمه پیدا نمی کند. حزب کارگر علیرغم اینکه اسم کارگر را به یدک می کشد همیشه در خدمت منافع امپریالیسم انگلستان قرار داشته است. نکته مهم دیگر این است که این مواضع را همچنان عوامفریبانه به پیش می برند. آنها ظاهرا تحت این پوشش که مردم و پایه هایشان مخالف سیاست ورود پناهندگان و مهاجرین هستند، سیاستهای ضد پناهندجویان و در همان حال راسیستی خودشان را بیان می کنند.
اما واقعیت این است که دولت های حاکم بر بریتانیا یکی پس از دیگری چه در دورانی که محافظه کاران بر سر قدرت بودند چه در دورانی که حزب کارگر، سیاست های ضد پناهجویان را به پیش برده اند. این سیاستها منطبق بر منافعشان و منطبق بر متحد کردن اکثریت ملت بخصوص توده های تحتانی حول وطن پرستی، کبیر بودن بریتانیا و برتری نژادی ( برتری سفید پوستان ) همراه بوده است.
خروج بریتانیا از برگزیت نیز بی ارتباط با همین مسئله نبوده است. علیرغ اینکه بخشهایی از حاکمین در انگلستان بخاطر منافع امپریالیستی اما از جنبه دیگر موافق باقی ماندن در اتحادیه اروپا بودند اما همگی همصدا سالها بر طبل مخالفت و ضدیت با پناهجویان کوبیدند. حاکمین در قدرت در انگلستان و احزاب شریک ، در اکثر مواقع خارجیان را مسئول بیکاری و فقر در جامعه انگلستان و سر بار امکانات رفاهی معرفی کرده اند. آنها تلاش کرده اند تا افکار عمومی را علیه پناهجویان و مهاجرین برانگیزانند. در این کارزارهای تبلیغاتی احزاب حاکم محافظه کار و کارگر در یک رقابت با هم قرار داشته اند و در همین راستا در مطرح کردن و قدرت گرفتن احزابی مانند ” یوکیپ” و رهبر راسیست آن نایجل فراج سهم داشته اند. اینها همه به این معنی است که جو ضد پناهجویان و مهاجرین را دامن زده اند. بعبارت دیگر تحت رهبری این احزاب چنین جو مسمومی ایجاد شده است. اما حالا تحت این نام که چنین جوی موجود است می خواهند این جو را به سطح بالاتری بکشانند.
حالا پس از این همه تلاش برای شکل دادن افکار عمومی علیه مهاجرین و پناهجویان و دامن زدن به حرکتهای فاشیستی در سطح بریتانیا، افراد بلند پایه ای از حزب کارگر و وزیر اول ولز از حزب کارگر موضوع را وارونه جلوه می دهند. آنها می گویند باید بنا برخواسته پایه هایشان ضدیت و مخالفت با پناهجویان را افزایش دهند. آنها در حقیقت می خواهند با اظهار نظرهای علنان راسیستی ضدیت و مخالفت با پناهجویان را به سطح بالاتری افزایش دهند. آنها می خواهند راسیسم و حرکتهای فاشیستی را بیشتر دامن بزنند. آنها اینگونه وانمود می کنند که گویا ورود پناهجویان و مهاجرین اساسا به معنی بی امنیت شدن در خیابان هاست. این رسما و علنان قرار دادن پناهجویان در صف مجرمان و جنایت کاران است.
این اظهارات علنا راسیستی بی سابقه نبوده است اما در ابعادی گسترده تر و تهاجمی تر از طرف عناصر و سخنگویان حاکمین بریتانیا بیان می شوند و نمودی است از جو فاشیستی بعد از برگزیت و انتخاب ترامپ در آمریکا. جوی که باید با متحد ا مورد مبارزه قرار گیرد. مبارزه ای از جانب پناهجویان و مهاجرین و همچنین همه افراد و گروههای آزادیخواه و ضد فاشیستی که به همبستگی بین الملی مردم در سطحی جهانی متعهدند و برای جهانی بدون مرز مبارزه می کنند.