گزارشی از فعالیت‌ها در روز مبارزه برای محو خشونت علیه زنان – ۲۵ نوامبر

فرانکفورت – آلمان

گردهمایی در مرکز شهر فرانکفورت آلمان در روز مبارزه برایمحو خشونت علیه زنان تدارک دیده شده بود. برنامه ساعت یازده پیش از چاشت روز شنبه ۲۵ نوامبرآغاز گردید. دراین گردهمآیی کارتن های تهیه شده بود که گویای خشونت وستم بر زن بودند. هر یک از سازمانها کارتنی آورده بودند. کارتن ها مثل خاطرات تلخی از ستم ، ظلم و خشونتی بود که بر زنان تحمیل شده بود. در دوطرف کارتن تصاویر افرادی آورده شده بود که به نوعی شکنجه شده وبرآنها ستم شده بود. مطلب فشرده ی هم درآن نگاشته بودند.

کارتن ها توسط نماینده ی سازمان ها و یا زنانی که خود ستم را دیده و عمق فاجعه را تجربه نموده بودند به نمایش گذاشته شده و در مورد آن خشونت صحبت می کردند.

دختر فلسطینی ای حین رفتن به مکتب دراثر فیر تفنگچه ی برادرش شدیدا زخمی می شود وخشم وغضب پدرو مادر از عدم اطاعت وی برآن اضافه می گردد، دختری که به او تجاوزشده است مورد آزار واذیت پدر برادرو اطرافیانش، قرار می گیرد. دختری که جنین اش را سقط نموده وبعد ازآن توسط پدر، برادر وحتی مادر توهین وتحقیر و از خانه بیرون انداخته شده است، دختری که بعد از تجاوز زندانی شده است …دختری که بتازگی از ایران آمده از خشونت وستمی که توسط دولت مردسالار جمهوری اسلامی ایران به زنان صورت می گیرد، می گوید. می گوید که زنی که درایران مورد تجاوز وستم قرار می گیرد بجای این که مرد ستمگر وتجاوز گرمحاکمه شود قربانی تجاوز محاکمه، شکنجه واعدام می شود. ریحانه را بجای دفاع از تجاوزی که بر او شده بود، اعدام کردند.

در افغانستان پاکستان وهند این زن است که همیشه وهمواره مجرم شمرده می شود. او همیشه تحت ستم است ومورد خشونت قرار می گیرد. دلیل زندانی شدن اکثریت زنان در افغانستان خشونت وتجاوز جنسی و فرار از خشونت خانگی است. عامل خودکشی، خود سوزی خشونت جنسی و خانگی است. چند روز پیش بود که دختری در دانشگاه کابل در اثر فشاراستادش خودکشی کرد.

ما اعلامیه ای داشتیم که درآن ستم وخشونتی که بر زنان پناهجو روا داشته می شود، فشرده شده بود. اعلامیه به زبان آلمانی، انگلیسی وفارسی بود که در بین جمعیت ، پخش گردید. شعاری که بر تابلویی به خط درشت نوشته بودیم به زبانهای فارسی وانگلیسی نوشته شده بود گویای خواست وهدف مابود.

به مرد مسن رهگذری موضوع برنامه را گفتیم گفت من به زنم احترام می گذارم این را ازانجیل آموخته ام. ازاوپرسیدیم چگونه؟ گفت: زنم دربیرون کار می کند، در خانه لباس می شوید، پاککاری می کند واز بچه ها مراقبت می نماید وبه ما نان می پزد. گفتیم یعنی مطیع است و در خدمت مردان خانواده است. اسلام هم به زن مطیع وفرمانبر ارج می گزارد. برایش گفتیم این کارخود اش خشونت است خود اش پایمال شدن حقوق زن است …و او با ترش رویی از ما دور شد.

درادامه برنامه تظاهراتی تدارک دیده شده بود که ساعت یک بعد از چاشت ازایستگاه مرکزی راه آهن به راه افتاد. حدود دوصد نفر اززنان و مردان کشور های مختلف که بیشتر آنها را زنان کرد تشکیل می داد درین تظاهرات شرکت نموده بودند. فمینست های آلمان، اتک، سازمان زنان کرد، رفقای ما و از سازمان زنان هشت مارس در آن شرکت کردند. شعار عمومی در مورد محو خشونت علیه زنان تمرکز داشت. همبستگی جهانی زنان، آزادی زندگی زنان جزء شعار ها بود. شعار سازمان زنان هشت مارس (ایران ــ افغانستان) «کنترول بدن من حق من است.»،«نه هیچ دولت نه هیچ مذهب نه هیچ فرد.» وشعار سازمان ما «شرایط غیرانسانی که زنان پناهجو در آن بسر می برند باید پایان یابد.» از همه برجسته ترو پر رنگ تر بودند.

در ختم تظاهرات به جمعی اززنان افغانستانی بر خوردیم که از ولایت ارزگان افغانستان بودند. از ما پرسیدند که آنجا (منظورشان تظاهرات بود) چه خبر بود. برایشان چگونگی تظاهرات را تشریح کردیم و گفتیم شما هم از آن زنانی هستید که ستم وخشونت های بیشماری را دیده و تجربه نموده اید. اعلامیه های سازمان را به آنها نشان دادیم. وقتی آنها اعلامیه ها را دیدند برق از چشمان شان جهید وبا خوشحالی وهیجان فوق العاده آنها را گرفته و با علاقمندی زیاد خواهان تماس با ما شدند. وآمادگی کامل خود را در همکاری با آنها نشان دادیم.

مونشن ( مونیخ) آلمان:

رفقای ما نیز در تظاهراتی که در روز مبارزه برای محو خشونت علیه زنان در مونشن آلمان بود شرکت کردند و اعلامیه ای که از طرف پناهجویان و مهاجرین برای جهانی بدون مرز  در این مورد داده شده بود را به زبانهای انگلیسی ، فارسی پخش کردند.

لندن– انگلستان:

در لندن نیز آکسیونی در روز مبارزه برای محو خشونت علیه زنان در میدان ترافلگار برگزار شد. که توسط فعالین سازمان زنان ۸ مارس و ” کارزار مبارزه علیه خشونت دولتی ، اجتماعی و خانگی بر زنان در ایران” برگزار شد. فعالین پناهجویان و مهاجرین برای جهانی بدون مرز ( افغانستان – ایران) نیز از این آکسیون پشتیبانی  و در آن شرکت کردند. در این آکسیون عکس ها و شعارهایی که بیان خشونت عریان علیه زنان و بخصوص در ایران و افغانستان بود به نمایش گذاشته شد که توجه عابرین را جلب می کرد. رفقای ما نیز تلاش کردند تا با پخش اعلامیه به زبان های فارسی و انگلیسی توجه مردم را به خشونتی که بر علیه زنان پناهجو می شود جلب کنند و نشان دهند که منشاء این خشونت علیه زنان پناهجو سیاستها و بطور کل سیستم امپریالیستی حاکم بر جهان است. و اینکه چگونه تقسیم جهان به کشورهای امپریالیستی و تحت سلطه و جنگ افروزی کشورهای امپریالیستی بخاطر منافع جهانی اشان باعث می شود که مردم کشورهای فقیر خانه و محل زندگی خود را  رها کنند و درد و رنج  مهاجرت و بخصوص خشونت های هولناک علیه زنان را به جان بخرند.

همچنین در لندن یک راه پیمایی به نام ” شب را باز پس بگیریم”  که اعتراض خشم گین زنان به افزایش خشونت در شب است، توسط یک سازمان فمینیستی برگزار شد. این راه پیمایی هر ساله در 25 نوامبر بعد از تاریک شدن هوا برگزار می شود. در این راهپیمایی که تنها زنان می توانستند در صف تظاهرات شرکت کنند “کارزار مبارزه علیه خشونت بر زنان در ایران” با بنر خود شرکت کردند. همچنین اعلامیه  برای جهانی بدون مرز به مناسبت  روز خشونت علیه زنان نیز در میان شرکت کنندگان این راهپیمایی و عابرین پخش شد.