جنایاتی که سران ۸ کشور اروپایی و آفریقایی علیه پناهجویان تدارک دیده اند
جلسه سران هشت کشور اروپایی و سه کشور آفریقایی چاد، نیجر و لیبی در ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۷ در پاریس برگزار شد. دستور این جلسه، جلوگیری از ورود پناهجویان به اروپا بود. این سیاست قرار است از طریق تقویت نظامی راههای عبور پناهجویان از مرزهای چاد و نیجر به لیبی و همزمان تقویت گارد ساحلی لیبی اعمال گردد. البته این جلسه در ادامه سیاستها و جلسات متعددی است که در دو سال گذشته توسط کشورهای اروپایی برگزار می شود و هدفش هر چه دورتر نگاه داشتن پناهندگان از اروپا به هر قمیتی است. در این میان تا بحال هزاران پناهنده از طریق غرق شدن در دریای مدیترانه به مرگ محکوم شده اند. اما این جنایات به همین جا خاتمه نیافته و کشورهای اروپایی که خود از عوامل مهم این جابجایی توده ای در عرصه جهانی اند، نقشه انواع و اقسام جنایات را برای قربانیان این دنیای امپریالیستی ریخته اند و در تدارک اند که این جنایات را عمق بیشتری ببخشند.
بر طبق موافقت این جلسه، اروپا ۵۰ ملیون یورو به چاد و لیبی پرداخت خواهد کرد. این جلسه از اقدامات مشترک گاردهای ساحلی ایتالیا و لیبی در شکار و بازگرداندن پناهجویان به آفریقا قدردانی نمود. تعداد مهاجرانی که از طریق آبهای مدیترانه قصد ورود به اروپا را داشته اند بسیار کاهش یافته است، ماه ژوئن ۲۳ هزار نفر ژوئیه ۱۱۵۰۰ نفر و تا ۲۳ اوت ۳۰۸۲ نفر بوده اند.
همانطور ماه ژوئن ۵۳۰ مهاجر در آبهای مدیترانه غرق شده اند. کمیساریای پناهندگان سازمان ملل و سازمانهای غیر دولتی ، از توقف قایق های مهاجران و بازگرداندن آنها انتقاد کرده است. از علل عمده کم شدن پناهجویان ایجاد دسته های شبه نظامی وابسته به باندهای مافیائی مختلف در سواحل لیبی با پشتوانه مالی اروپایی است.
از تصمیمات دیگر این جلسه ایجاد دفاتر پناهندگی در کشورهای آفریقایی است. این دفاتر قرار است پناهجویان اقتصادی را از پناهجویانی که بعلت خطر جانی مجبور به ترک کشورشان هستند را از هم تفکیک کنند. جالب اینجاست که این دفاتر را حکومت این کشورها ایجاد نموده و اروپا هیچ دخالتی در آن نخواهد داشت! با این برنامه، هیچ پناهجویی به خود اجازه نخواهد داد که به این دفاتر مراجعه نموده و علت خطر جانی خود را به عاملین این خطر گزارش دهد. این دفاتر با این وظایف ، بیشتر به مراکز شکار، شکنجه و اعدام پناهجویان شباهت خواهند داشت تا نجات قربانی! در واقع بودجه ۵۰ میلیون یورویی صرف سرکوب و رشوه به سرکوبگران خواهد شد. مسئله کشورهای اروپایی جلوگیری به هر قیمتی از رسیدن پناهجویان از طریق دریا به اروپاست.
در این میان هیچ بحثی از خطراتی که این پناهجویان را در این پروسه تهدید می کند، نمی شود ونه اینکه مشکلات و خطراتی که سیل پناهجویان را که از مسیر صحراهای خشک خود را به لیبی می رسانند پحثی می شود. در این تصمیم گیریها هیچ اشاره ای به ” حقوق برسمیت شناخته شده” پناهجویان در میان نیست، هدف به هر قیمتی جلوگیری از ورود پناهجویان به اروپاست. این هدف همزمان یک ابزار سیاسی انتخاباتی است که امروزه به درجه سنجش شونیسم سیاستمداران امپریالیستی تبدیل گشته است.
در اقدامات جدید اروپا همکاری مشترک نیروی دریایی ایتالیا با کشتی های نظامی حاکمان در قدرت در بخش ساحلی لیبی است. در این توافق نیروی دریایی ایتالیا حق دارد که وارد آبهای لیبی شده وبه شکار پناهجویان بپردازد. این اقدامات باعث آن خواهد شد که پناهجویان جهت رسیدن به اروپا از مسیرهای دیگری که صعب العبور و خطرناک تر هستند حرکت کنند که نتیجه آن تلفات جانی بیشتری خواهد بود. در سال ۲۰۱۵ بخشی از عملیاتهای نظامی گشت و نجات قایق های پناهجویان بود، اما این سیاست تغییر یافت، سیاست کنونی جلوگیری به هر وسیله است. پناهجویانی که به لیبی بازگردانده می شوند در خطر شکنجه تجاوز و حتی مرگ قرار دارند. وضعیت پناهجویانی که در بازداشتگاهها شکنجه، تجاوز و اعدام در لیبی اسیرند، بسیار دهشتناک است.
صدای این خفه شدگان چه در آبهای مدیترانه، چه در صحراهای آفریقا چه در بازداشتگاههای لیبی و یمن و.. باید در سراسر جهان با فریاد مهیبی شنیده شود!