اخراج پناهجویان افغان از آلمان و گسترش سیاست های ضد پناهجویی در اروپا

گزارش های مربوط به اخراج یک گروه ۵۰ نفری از پناهجویان افغانی در روز چهارشنبه ۱۴ دسامبر از طرف رسانه ها مختلفی از جمله اشپیگل، بی بی سی، رادیو فرانسه و یورو نیوز و غیره پخش شد. طبق این خبر این عده کسانی بودند که پناهندگی آنها از طرف دولت آلمان رد شده است. دولت آلمان در صدد است که بازگرداندن پناهجویان بخصوص پناهجویان افغانی را ادامه دهد و این مسئله را به امری عادی مبدل کند. این گروه از پناهجویان همگی در یک گروه و با یک پرواز مستقیم از فرانکفورت به کابل بازگردانده شدند. این بازگرداندن بنابر توافق نامه ای است که بین دولت افغانستان و آلمان بسته شد. که بر اساس آن در قبال کمک مالی اتحادیه اروپا، دولت افغانستان موظف می شود که این پناهجویان را قبول کند. البته این پناهجویان به خاک افغانستان پذیرفته خواهند شد اما اینکه چه بر سر آنها خواهد آمد معلوم نیست. دولت آلمان نیز گفته است که تا پایان سال جاری یعنی دو هفته دیگر چندین پرواز دیگر از اخراج پناهجویان به کابل را خواهد داشت. دولت آلمان تا بحال ۱۲۵۰۰ نفر را در لیست اخراجی های خودقرار داده است.

معاون صدر اعظم آلمان سیگمار گابریل در سال ۲۰۱۵ اعلام کرد که آلمان دهها هزار پناهجوی دیگر را به کشورهای خود باز خواهند گرداند و همزمان کشورهای الجزیره ، مراکش و تونس به لیست کشورهای امن اضافه گشتند، تا هر گونه شانسی را از پناهجویان این کشورها سلب نمایند. علاوه بر این آنانکه بعنوان پناهجو پذیرفته شده اند، بمدت ۲ سال از پیوستن به خانواده های شکسته و آواره خود محروم خواهند بود. کشور آلمان در سال ۲۰۱۵ بیش از یک میلیون پناهجو پذیرفته بود که اکثر آنها از جنگ در سوریه فرار کرده بودند. از این تعداد حدود ۲۰۰ هزار نفر از افغانستان بودند. آلمان بخش های بسیاری از افغانستان را امن اعلام کرده است. و حتی تعیین کرده است که این پناهجویان باید به مناطق امن برگردند. اما اگر این پناهجویان کشورشان مورد تاخت و تاز و مداخلات امپریالیستها از جمله آلمان قرار نمی گرفت، آنگاه ممکن بود که صحبت از شرایط امن در افغانستان در میان باشد. اما هنگامی که امپریالیستها برای افغانستان تنها جنگ و یک رژیم نالایق مرتجع و مزدور و تقویت جنگ سالاران و انواع بنیادگرایان را به ارمغان آورده است، صحبت از امنیت برای بسیاری از ساکنین این کشور گزافه گویی بیش نیست.

سیاست اخراج پناهجویان در اروپا به یک پدیده عام تبدیل گشته است. سوئد و فنلاند اعلام کرده اند که پناهجویانی که تقاضای آنها مردود گشته را به کشورهای خود باز خواهند گرداند. فنلاند قرار است که بیش از ۶۵٪ از ۳۲۰۰۰ پناهجویی را که در سال ۲۰۱۵ پذیرفته بود را اخراج نماید. وزیر کشور سوئد، آندرس یگمان Andres Ygeman گفته است که سیاست دولت سوئد اخراج پناهجویان در چند سال آینده است. این رقم می تواند بیش از ۶۰ و حتی ۸۰ هزار پناهجو را شامل گردد.

دولت سوئد اعلام کرده است که بیش از ۵۰ درصد از ۱۶۳۰۰۰ پناهجوئی را که در سال ۲۰۱۵ پذیرفته بود، اخراج خواهد کرد. ( گاردین ۲۹ ژانویه ۲۰۱۶)
براساس گزارش نشریه “فوکوس” وزیر کشور آلمان اعلام کرده است که سیاست ضد پناهجویی را هر چه شدیدتر در سال ۲۰۱۷ دنبال خواهند کرد. انتظار می رود که در سال آینده بیش از صدهزار پناهجو اخراج گردند. علاوه بر این پناهجویانی که از اخراج فرار کنند را برای مدت طولانی تری بازداشت خواهند نمود.( ۶ دسامبر ۲۰۱۶)

سیاست ضد پناهجویی مهاجرین به یک سیاست عمومی در عرصه جهانی تبدیل گشته است. این سیاستها در برخی از کشورها به طور علنی و در برخی دیگر با استتار با سیاستهای نژاد پرستانه و فاشیستی در هم آمیخته شده است. استفاده از پوسترهای فاشیستی آلمان در سالهای ۱۹۳۰ توسط حزب استقلال بریتانیا در رفراندم اخیر که نتیجه آن خروج انگلستان از اتحادیه اروپا بود، نشانگر بعد و عمق سیاستهایی است که در کل کشورهای غربی و آمریکای شمالی و استرالیا حاکم است.

در این روند و مسابقه جهت پرچمدار بودن سیاستهای ضد پناهجویی و مهاجرین، احزاب مختلف چه راست و چه به اصطلاح چپ از هم سبقت می گیرند. احزاب در قدرت کشور دانمارک از پذیرش سهمیه چند صد نفری خود در سال آینده امتناع ورزیده است. حزب “سوسیال دمکرات” دانمارک هم مهر تایید براین تصمیم نهاده است. احزاب به ظاهر چپ بااحزاب دست راستی بر علیه پناهجویان متحد گشته و در جهت رهبری این سیاستهای ارتجاعی از همدیگر سبقت می گیرند.

پناهجویان و مهاجرین در چنین شرایطی باید درجهت اتحاد و ایجاد قطب وسیعی از کلیه نیروهایی که می توانند بهمراه و یا در خدمت به افشاء و طرد این سیاستها و ادامه این مبارزه جهت ریشه کن نمودن علل وجودی پدیده ای بنام پناهجو و مهاجر نقش فعال داشته باشند.

این کشورها با سیاستهای مداخله گرانه و در سطح اقتصادی با سیاستهای استثماری و جهانی شدن سرمایه، در بوجود آمدن این شرایط برای پناهجویان مستقیما مسئولند. ما نمی توانیم و نباید در مقابل این سیاستهای فاشیستی که جنبه های قدرتمند نژاد پرستانه را آشکارا با خود حمل می کند بی تفاوت بایستیم و مقاومت و مبارزه متحدانه در مقابل آن ضروری است.