بلوکاد سخنرانی وزیر پناهجویی و مهاجرت بلژیک در دانشگاه آزاد بروکسل

مبارزه  دانشجویان بروکسل علیه سیاست های راست دولت
بلوکاد سخنرانی وزیر پناهجویی و مهاجرت بلژیک در دانشگاه آزاد بروکسل

تئو فرانکن، وزیر پناهجویی و مهاجرت بلژیک و مسئول سیاست گذاری ادغام اجتماعی، به عنوان یکی از اساتید دانشگاه آزاد بروکسل تصمیم گرفت تا در رابطه با سیاست های جدید دولت و مشخصا وزارت خانه ای که او مسئولیت آن را بر عهده دارد  در تاریخ ۱۳ اکتبر در این دانشگاه سخنرانی کند. تبلیغات تلویزیونی فراوانی در این رابطه انجام شد هرچند که در دانشگاه هر پوستری که در جهت تبلیغ این سخنرانی چسبانده شده بود یا پاره شد یا توسط دانشجویان مخالف با شعار و عکس و … پوشانده شد. تئو فرانکن در ماه مه همین سال نیز تلاش کرده بود سیاست های خود را در دانشگاه بیان کند که نتوانسته بود و با مخالفت دانشجویان مواجه شده بود. اینبار او دسته ای از دانشجویان راستگرای شهرهای دیگر را با خود همراه ساخته و در هیئت یک استاد مردمی وارد دانشگاه شده بود. به غیر از محافظین شخصی، یک گروه بیست سی نفره از دانشجویان راست او را همراهی می کردند تا به دانشگاه و سالن اصلی سخنرانی وارد شود. وزیر اقتصاد نیز در میان جمع دیده می شد. اما او و گروه همراهش از تدارک دانشجویان چپ و آنارشیست غافل بودند!

در روزهای قبل از این سخنرانی، برخی از دانشجویان فعال آنارشیست و چپ جلسه ای با دو سه گروه فعال پناهجویان برگذار کرده و برای بلوکه کردنِ سخنرانی تئو فرانکن برنامه ریزی کردند. رفیقی از کمیته جوانان بلژیک نیز در این جلسه غیررسمی حضور داشت و با اقدام برنامه ریزان همراهی کامل خود را اعلام کرد. قرار بود به هر قیمتی که شده،‌ این سخنرانی انجام نشود، تمام نقشه همین بود. بلوکه کردن دانشگاه تنها اقدامی بود که نقشه را عملی می کرد. برای این منظور با چند تن از اساتید دانشگاه های دیگر نیز تماس غیر رسمی گرفته شد.

روز پنجشنبه ساعت ۱۸ تئوفرانکن و گروه همراهش از در اصلی وارد شدند تا به آمفی تئاتر اصلی ساختمان D بروند. ساختمان D از جلوی پله ها تا تمام راهروها و ورودی ها توسط دانشجویان و چند تن از اساتید و برخی از فعالین غیر دانشگاهی بلوکه شده بود و همه در حال بحث یا شعار دادن بودند. بنرهای مختلفی بر نرده های مسیر نصب شده بود که شعارهایی بر علیه فرانکن،‌ در حمایت از پناهجویان و حتی شعارهای همبستگی با پناهجویان کاله دیده می شدند. نه از نیروهای حفاظتی (سکوریتی) دانشگاه کاری بر می آمد و نه شرایط طوری بود که بتوان پلیس را به دانشگاه وارد کرد. کاملا اتفاقی بود و رئیس و معاونان دانشگاه در حال استقبال از فرانکن با این وضعیت روبرو شده بودند. فضای بسیار پرتنش اما با نشاطی بود. یکی از اساتید تاریخ دانشگاه بنام ٬آن مورلی٬ در حال خواندن مانیفستی بود که توسط اساتید بازنشسته بر علیه سیاست های فرانکن نوشته شده بود. این استاد سالخورده با صدای دلنشین خود تئوفرانکن را فاشیستی خواند که در کنار ترامپ و خیرت ویلدرز (از نمایندگان راست دولت و پارلمان هلند) و از تریبون دانشگاه و به عنوان یک استاد دانشگاه با بشریت دشمنی می کند. او به فرانکن گفت که ٬از تو در خواست نمی کنم، بلکه به تو می گویم از دانشگاه گمشو بیرون٬ و بعد از او تمام دانشجویانی که ساختمان را بلوکه کرده بودند حرف او را تکرار کردند. فرانکن مانند تمام ژست هایی که در تلویزیون و پارلمان می گیرد قدمی به پیش گذاشت و در میان همهمه بلوکه کنندگان، بلندگوی دستی را که گویا از قبل تدارک دیده بودند را از یکی از دانشجویان گرفت و گفت که ٬اینجا دانشگاه است و آزادی بیان از همه چیز مهمتر است. اگر شماها کمونیست ها و آنارشیست ها می خواهید این را از جامعه بگیرید من حرفم را می زنم!٬ شنیدن واژه هایی مانند آزادی و آزادی بیان و … از فرانکن و دشمنی آشکار او با کمونیست ها و آنارشیست ها باعث خشم بلوکه کنندگان شد و حتی برخی از افراد به پرتاب کردن بطری به سمت او پرداختند اما فضا جایی نبود که فرانکن بخواهد بیش از این آنجا بماند و فرار را به قرار ترجیح داد. آنها رفتند و جمعیت ما بیش از نیم ساعت آنجا باقی ماند و ساختمان را تحویل دانشگاه نداد. در نهایت با صحبت کوتاه یکی از اساتید حاضر در مبارزه جمعیت پراکنده شد در حالیکه شعار می داد ٬اولین، دومین، سومین نسل… ما همه فرزندان مهاجران هستیم.

“Nous sommes tous des enfants d’émigrés, première, deuxième, troisième generation”

احتمالا خبر این بلوکاد به سرعت به موضوعی سیاسی بدل خواهد شد و احتمالا در هفته های آتی باید انتظار طرحی از سوی دولت برای تحت فشار گذاشتن دانشگاه ها و نیروهای انتظامی آن را داشته باشیم. تئوفرانکن برای دومین بار در دانشگاهی که در آن کرسی استادی دارد بلوکه شد، درواقع سیاست او بلوکه شد و این روند می تواند در سایر دانشگاه های بلژیک هم برای او تکرار شود. مبارزین بروکسل به وزیری که جز افراطی ترین سیاست مداران ضد خارجی در اروپا محسوب می شود و عضو یکی از احزاب راست بلژیک است پیام روشنی دادند و باید این پیام در گستره اروپا به همین روشنی انعکاس یابد.