گزارشی از اعتراض علیه اخراج پناهجویان افغانستانی در میدان هوایی(فرودگاه) فرانکفورت-آلمان
تظاهرات چهارشنبه ۳۱ مه، حدود شش عصر در میدان هوایی (فرودگاه) فرانکفورت آلمان، شروع گردید. شرکت کنندگان این راهپیمایی از شهر های فرانکفورت، ویس بادن، ماینز، دارمشتات، بنزهایم ، هپین هایم و… گردآمده بودند.
این تظاهرات به مناسبت اخراج اجباری پناهجویان افغانی از آلمان ، برگزار می گردید و قرار بود در یازده شهر دیگر آلمان همزمان، برگزار گردد.
تظاهرات توسط سازمان پناهنده گان اعلام شده بود وسازمان ها ونهادهای مختلف مدافع حقوق بشر وحقوق پناهجویان در آن، اشتراک نموده بودند. حضور اعضاء وهواداران سازمان ما« پناهجویان ومهاجرین برای جهانی بدون مرز » درین تظاهرات پررنگ بود.
انفجار بمب قوی ای که در همان روز در مرکز شهرکابل به وقوع پیوست اخراج اجباری امروزی افغانستانی ها را به تعویق انداخت. 
این خبر از طریق بلندگو توسط یکی از شرکت کنندگان اعلام شد.
امروز صبح یک تانکر پر از مواد انفجاری در مرکز شهر کابل پایتخت افغانسان منفجر شد که منجربه کشته ومجروح شدن صدها نفر گردید. این انفجار که در نزدیک سفارت آلمان به وقوع پیوست منجر به تخریب قسمتی از ورودی سفارت خانه آلمان، گردید. دولت آلمان علت به تعویق افتادن اخراج پناهجویان افغانستانی را مصروفیت کارمندان سفارت خانه اش در کابل، اعلام نمود. این گفته ی دولت آلمان با این گفته در واقع می خواهد از اشاره به نا امنی اوضاع افغانستان طفره رود و بی تفاوتی خود را نسبت به اوضاعی که مردم افغانستان با آن روبرو شده اند، را ابراز دارد. هر چند که مجبور است بطور موقت اخراج افغانستانی ها را متوقف کند. اما این این اوضاع نابسامانی که برای مردم افغانستان به بار آمده است در نتیجه دخالت های امپریالیستها از جمله امپریالیسم آلمان ناشی شده است. دولتی که در بوجود آمدن این شرایط و اوضاع نقش داشته است اما از قبول مسئولیت آن طفره می رود و افغانستانی ها را دسته دسته تحت این عنوان که اوضاع افغانستان امن است، اخراج می کند. این توقف موقت اخراج افغانستانی ها به معنی آن است که در آینده ی نزدیک به از سر گیری اخراج شروع خواهد کرد. در عین حال تحت فشار شرایط و اوضاع و همچنین در نتیجه اعتراضات و مبارزات پناهجویان ونیروهای مدافع حقوق پناهجویان عده ی از پناهجویان زندانی را، امروز از زندان رهاساخت.
نیروهای شرکت کننده دراین تظاهرات در صفوف فشرده ، قرار گرفته و بنرها و پلاکارت های شان را بدوش می کشیدند. آنها با توان و نیرو، شعار می دادند. پرچم سازمان ما ” پناهجویان و مهاجرین برای جهانی بدون مرز” نیز در این مبارزه در اهتزاز بود و بطور برجسته ای نمایان بود. یک گروه موزیک نواز زن که ملبس با لباس سفید و کلاه سرخ بودند، با نواختن طبل های شان توجه مسافران را جلب می کردند وبر اعظمت راهپیمایی برمی افزودند.
راهپیمایان از رهروهای ترمینال دوم که میدان بین المللی شهر فرانکفورت درآن ، قرار دارد وروزانه ده ها پرواز از آن صورت می گیرد، گذشته ودر هر یک از میدانی های ترمینال توقف نموده و دایره ی را تشکیل می دادند.
درین میدان ها نماینده های سازمانها سخنرانی می نمودند. بیانیه ها پرشور وشعار ها کوینده بودند. بیانیه ها به زبانهای آلمانی، انگلیسی وفارسی ایراد می گردید. شعار ها وبیانیه های فارسی به زبان المانی وانگلیسی ترجمه وتکرار می شد.
محور اصلی بیانیه ها وشعار ها بر توقف اخراج اجباری قرار داشت وبر آن تاکید می کرد. در سخنرانی ها سیاست های فاشیستی دولت آلمان تبارز پر رنگ داشت. شعار ها حکم توقف فوری اخراج را، ابرازمی کرد.
راهپیمایی حوالی ساعت هشت شام در قسمت درب وروی فرودگاه ، خاتمه یافت. قبل از پایان برنامه از شرکت کنندگان، درخواست گردید تا درقسمت بیرونی درب میدان توقف نموده و بخاطر حادثه ی غمناک امروزی کابل یک دقیقه سکوت نمایند. عده ای به روشن نمودن شمع مشغول شدند. آنها اسم افغانستان را با شمع ها نوشتند. بعد از یک دقیقه سکوت برنامه ، خاتمه یافت.
لازم به یادآوری است که در جریان راهپیمایی اعلامیه های سازمان به شکل گسترده در بین حضار ومسافران، پخش ومحتوی آن به بحث گذاشته شد.